တရိႈက္မက္မက္၊ တသက္သက္လွ်င္၊ စက္လက္မ်က္ရည္၊ ဆည္လည္းမတတ္၊ မိန္းေသျပတ္မွ်၊ ၾကင္ဆြတ္ေလေလ၊ ေအာက္ေမ့ေခ်ေသာ္၊ မေျပတို႔ႏိုင္၊ ကမ္းနယ္ယိုင္လ်က္၊ ရိပ္ျမိဳင္နန္းထဲ၊ ေနစျမဲသား၊ ေသြးခဲဘုန္းေခါင္၊ မယ္ေတာ့္ေမာင္ကို၊ ေျပာင္ေျပာင္ဝင္းဝင္း၊ ဗိမာန္တြင္း၌၊ ဟင္းလင္းအခ်ည္း၊ ျမင္ကတည္းက၊ အူသည္းျငိမ့္ျငိမ့္၊ ေၾကာျခင္စိမ့္မွ်၊ ႏွစ္သိမ့္လြမ္းရူး၊ ပက္လက္မူးလ်က္၊ အထူးေရွ႕ေနာက္၊ ေတာင္ေျမာက္မသိ၊ မ်က္စိမိုက္မိုက္၊ ေမွာင္တိုက္အသြင္၊ ယခုထင္ခဲ့၊ တိုင္ပင္ႏိႈင္းခ်က္၊ သားဝမ္းထြက္ႏွင့္၊ ဆိုတတ္မနီး၊ တဖ်င္ၾကီးသို႔၊ ကိုယ္ထီးက်န္စြာ၊ ငါ့ၾကမၼာကား၊ ဇာတာျဂိဳဟ္တန္႔၊ မသန္႔စန္းလဂ္၊ ေရွးဝိပါတ္ေၾကာင့္၊ ေရငွက္ဟသၤာ၊ ေရမဲ့ရာ၌၊ မ်က္ႏွာေအာက္ခ်၊ မိႈင္လည္တသို႔၊ သားလွလုလင္၊ မ်ိဳးလြန္းၾကင္ကို၊ ဖူးခ်င္ေတာင့္တ၊ မေတြ႔ရ၍၊ ေၾကာင့္ၾကညွိဳးခ်ံဳး၊ မရႊင္ျပံဳးသည္၊ ကိုယ္လံုးသမ္းတို႔စြတကား။
႐ွင္မဟာရ႒သာရ ေရးသာတဲ့စာမွာ တစ္ရိႈက္မက္မက္၊ တစ္သက္သက္လွ်င္ မဟုတ္ပါ။ တစ္ဖ်င္ၾကီးသို႔ မဟုတ္ပါ။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ